SZJU dość długo mnie oszczędzało, ale w końcu przestało i uderzyło z pełną mocą. Tym razem zapętlił mi się - nie po raz pierwszy - kawałek The Waterboys z ich poprzedniej płyty, co przy okazji łączy tę notkę z zarzuconym (chwilowo?) cyklem wpisów o inspiracjach literackich w muzyce, jako że album ten był hołdem dla Yeatsa.
A utwór przepiękny, posłuchajcie:
Man has the fields of heaven
But soulless a faery dies
As a leaf that is old and withered
And cold when the winter winds arise.
Soon shall our wings be stilled
And our laughter over and done
So let us dance on the waves
Let us dance in the sun.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.